Tuldokbagani's Blog


one evening
July 30, 2009, 5:15 am
Filed under: Uncategorized

The sun is gone
The mountain is humming
Its friendless creepy creaking
The forest is dancing
To a lonely rhythm
And the lake from afar in its stillness is shouting
Its deafening solitary mourning
While the moon half covered with the clouds
Is sneaking a glimpse
But to a starless heaven
And the monologue of silence
Addressed to no one
Finally gives birth to a dead evening.



espan(y)a ave
July 30, 2009, 5:13 am
Filed under: Uncategorized

Hinagkan ng ulan
Ang tigang na aspalto ng España
Kaya mula Maceda hanggang Campa
At bagtasin palayo pa
Lubog na sa baha
Na sasapaw sa mga ihi ng daga
At masusungit na litanya ng mga taong nakapila
Para sa mga awtong
Malapit nang sumisid at mag-scuba
Ngunit ang bawat butil ng ulan
Ang katumbas ay lollipop
Na isinaboy at ikinalat ni Mamáng MMDA
Mula sa karton ni Boy Takatak
At nag-anyaya sa mga batang hinihika
Na maligo sa baha
Kahit puro ito ng dura
Sa masayang hubad na patatampisaw
Nakalimutan ang panginginig
Hindi dahil sa ginaw ng ulan
Kundi sa kalam ng bútas nang tiyan
Umamo naman ang payong na binili
Mula sa overpass katabi ng nanlilimos na ale
Ngunit sa koro ng nagdadakdakang madla
Habang naglalakad
Sa silong ng payong na matingkad
Nananalanging mahigit na naway ang dala dala
Gumawa ng isang himala
Tulad ng paghati sa gitna
Sa dagat na pula
Nang itaas ni Moses ang tanging tungkod niya
Ngunit sa kahabaan ng España
patungong Mendiola
Baha ang tanging propeta
Na lulunod sa Sodom at Gomora
At magliligtas sa mga nagtatampisaw na Mesiya.



la noche sin estrellas
July 9, 2009, 4:24 am
Filed under: Uncategorized

Era oscuro. Ella estaba sentado en una silla madera enfrente la puerta y esperando a su marido que en esa momento salio a acostumbran algo. Sus perro estaba tumbado en el suelo junto a ella. Ella tenia hambre pero no puede hacer nada porque estaba mucho endeble.

Sus casa estaba fuera de la ciudad muriendo. El sitio no tenia arboles ni otras plantas habia solamente basura. No tenian ningun vecinos tampoco pero las cucarachas y otros parasitos estaban viviendo con libertad. El aire olia a carne podrida y es mas horrendos de la noche especialmente cuando no hay estrellas.

Ella siguio mirando quiza pensando pero su hambre mantuvo de pensar acerca de cualquier cosa excepto alimentos. Sus perro commenzo mueva la cola estaba esperando para comer tambien.

Tenia un idea cuando mirando al perro pero rechazo. No podia matar algo con dientos afilados.

Cuando el reloj marcaba a las siete, escucho algunos desde la habitacion y recordo sus dos mes hijo estaba durmiendo en sus cama.

Tenia un plan.

Cuando su marido llego, a el traje nada pero las manos fueron con sangre. El perro amio sus manos. Ella solo sonrio porque no las visto. Ella estaba junto a la mesa preparando sus cena.

“Que tal nuestro hijo?” dijo a el.

Ella estaba en silencio.

Sabia lo que significaba.

Ellos comieron sus cena.

“La noche es joven y todavia estoy hambriento.” dijo a el

Ella contesta, “Pero seria tomar otro nueve messes. Que iremos a comer entonces?